Η εικόνα έχει θέμα την αρχή από τη ζωή του Ιωσήφ, γενάρχη των Εβραίων, σύμφωνα με το βιβλίο της Γένεσης στην Παλαιά Διαθήκη. Αποδίδεται η ανάσυρση του Ιωσήφ από το πηγάδι, όπου τον έριξαν τα μεγαλύτερα αδέρφια του, και η πώλησή του από τους ίδιους σε Ισμαηλίτες εμόρους που αναχωρούν στο βάθος του πίνακα, με προορισμό την Αίγυπτο (Γένεσις 37,23-31). Η εικόνα και τρεις ακόμη, που εκτίθενται στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, προέρχονται από μεγαλύτερο σύνολο τουλάχιστον δέκα γνωστών εικόνων. Για τη φιλοτέχνησή τους, ο δημιουργός τους Θεόδωρος Πουλάκης, που καταγόταν από τα Χανιά της Κρήτης, είχε ως πρότυπο χαλκογραφία του Φλαμανδού χαράκτη Jan Sadeler. Ο ζωγράφος υπήρξε ένας από τους πιο γνωστούς ομοτέχνους το 17ο αιώνα.