Στη μια πλευρά και μέσα σε στικτό κύκλο, εικονίζεται ο άγιος Δημήτριος όρθιος, μετωπικός, με στρατιωτική ενδυμασία, κρατώντας δόρυ και ασπίδα. Αριστερά και δεξιά διαβάζουμε την επιγραφή “Ο Άγιος Δημήτριος”. Στην πίσω πλευρά και σε έξι σειρές, διαβάζουμε την επιγραφή “+Κύριε βοήθει τον Κωνσταντίνο βεστάρχη, κατεπάνω Μελιτινής και αναγραφέα”.

Πρόκειται για σφραγίδα πολύ καλής τέχνης, αναφερόμενη σε διοικητή της πόλης Μελιτηνή, στην ανατολική Καππαδοκία η οποία το 757 μ.Χ.  κατακτήθηκε από τους Άραβες και το 934 μ.Χ. επανήλθε στους Βυζαντινούς. Κάτω από τη βυζαντινή κυριαρχία η πόλη έγινε πρωτεύουσα ενός σημαντικού θέματος με σπουδαίο δημόσιο ταμείο. Για το λόγο αυτό ο βυζαντινός διοικητής της πόλης είχε στρατιωτικό και πολιτικό αξίωμα. Ήταν  συγχρόνως «κατεπάνω», «βεστάρχης» και «αναγραφέας». Το αξίωμα του «κατεπάνω» χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει τον διοικητή ενός στρατιωτικού σώματος, ενώ από τα τέλη του 10ου αιώνα ο όρος δηλώνει κυρίως τον διοικητή των μεγάλων επαρχιών. Ο τίτλος του «βεστάρχη» απονέμεται συνήθως σε υψηλόβαθμους στρατιωτικούς, εμφανίζεται τον 10ο αιώνα και εξαφανίζεται τον 12ο. Πολλές φορές ο τίτλος του «βεστάρχη» δίνεται και σε δικαστικούς. Ο «αναγραφέας» ήταν αξιωματούχος  των οικονομικών υποθέσεων, που έλεγχε τις ιδιοκτησίες, καθώς και αν οι κάτοχοί τους πλήρωναν στο κράτος.