Βαρύτιμο άμφιο, που αποτελείται από μεταξωτό ύφασμα κεντημένο με χρυσές και ασημένιες κλωστές. Στην μπροστινή πλευρά υπάρχουν ελισσόμενοι βλαστοί αμπέλου με σταφύλια, που καταλήγουν σε ωοειδή μετάλλια, μέσα στα οποία απεικονίζονται οι απόστολοι. Στα μεγάλα κεντρικά πλαίσια εικονίζονται ένθρονος Χριστός Παντοκράτορας και ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου. Στην πίσω πλευρά εικονίζεται το θέμα του γενεαλογικού δένδρου του Χριστού, γνωστό ως «Ρίζα του Ιεσσαί» σύμφωνα με την προφητεία του Ησαΐα. Ο Ιεσσαί παριστάνεται ξαπλωμένος στη βάση του σάκκου και από αυτόν φυτρώνει άμπελος, τα κλαδιά της οποίας καταλήγουν στις μορφές των προφητών και προπατόρων. Ψηλά καθισμένη σε θρόνο απεικονίζεται η Θεοτόκος, η οποία κρατά στην αγκαλιά της τον μικρό Χριστό. Στην κορυφή υπάρχει χρυσός δικέφαλος αετός, στο μέσο του οποίου βρίσκεται ένθετο ωοειδές μετάλλιο από πολύχρωμο σμάλτο με την παράσταση της Αγίας Τριάδας. Χρυσοκέντητη μικροσκοπική επιγραφή πληροφορεί ότι ο σάκκος ανήκε στον επίσκοπο Μελενίκου Ιωαννίκιο και ότι αποτελεί έργο του Χριστόφορου Ζεφάρ.